ตอนอายุได้ 20 เดือน แม้ว่าพ่อแม่ของเขาจะพบว่าลูกชายของตนมีปัญหาเกี่ยวกับระบบทางเดินหายใจ หรือ โรคซิสติก ไฟโบรซิส แต่นั่นก็ไม่ได้เป็นอุปสรรคต่องานด้านศิลปะภายในเวลาต่อมา ดังเช่น ในปี ค.ศ. 1995 เกรกอรี เลอมาร์ชาลได้เป็นผู้ชนะการประกวดเต้นอะโครเบติก ร็อกแอนด์โรลล์ (Acrobatic Rock’n’ roll) ของประเทศฝรั่งเศส แม้มีอายุเพียง 12 ปี

ในปี ค.ศ. 1998 เขาได้เข้าร่วมประกวดในรายการ แกรนส์ เดอ สตาร์ (Graines de Star) แม้ไม่ประสบความสำเร็จ แต่เขาก็เป็นที่จดจำอย่างยิ่งที่เมืองเกรอนอบล์ (Grenoble) และเมืองที่อยู่รอบๆ นั่นทำให้เขาได้มีโอกาสเป็นครั้งแรก ในการแสดงของ แอร์เว วิลารด์ (Hervé Vilard) หรือ ฌิลแบร์ มงตาเญ (Gilbert Montagné)

ในปี ค.ศ. 2003 เกรกอรีได้รับบทเป็นหนึ่งในตัวละครสำคัญในละครเวที เรื่อง อดอง เอต์ แอฟ (Adam et Ève) ผู้ประพันธ์ คือ ฟรองซัวส์ โรเชร์ (François Rocher)วันที่ 22 ธันวาคม ค.ศ. 2004 เขาชนะการประกวดในฤดูที่ 4 ของรายการ สตาร์ อคาเดมี รายการโทรทัศน์ของช่อง เตแอฟเอิง (TF1) สถานีโทรทัศน์ของฝรั่งเศส ด้วยคะแนน 80 เปอร์เซ็นต์ ที่ผู้ชมให้เขาต่อคะแนนของ ลูซี แบร์นาโดนี (Lucie Bernadoni) ต่อมาเขาได้บันทึกเสียงอัลบั้ม “เฌอ เดอเวียงส์ มัว” (Je deviens moi) มี อีวาน กาสสาร์ (Yvan Cassar) เป็นไดเร็กเตอร์ วางแผงในปี 2004 มีซิงเกิลแรก ชื่อ “เอครีส์ ลิสตัวร์” (Écris l’histoire) เพลง เฌอ เดอเวียงส์ มัว นั้นเป็นเพลงที่นำมาคัฟเวอร์ใหม่จากเพลง ลีเบอ อิสต์ อัลเลส (Liebe ist alles) ต้นฉบับเป็นภาษาเยอรมัน ร้องโดยวง โรเซนสตอลซ์ (Rosenstolz) อัลบั้มนี้ได้ 2 แผ่นเสียงทองคำในฝรั่งเศส

หลังทำอัลบั้มเสร็จ เขาก็ออกทัวร์กับรายการสตาร์ อคาเดมี เป็นเวลา 3 เดือน ในเดือนมกราคม ค.ศ. 2006 เขาก็ได้รับการประกาศเป็น “ดาวรุ่งแห่งปี” (Révélation francophone de l'année) ในงาน แอนแอร์ฌี มิวสิก อวอร์ดส์ (NRJ Music Awards) ตั้งแต่วันที่ 9 พฤษภาคม ถึง 26 เมษายน 2006 เขาก็ออกทัวร์ไปทั่วทั้งฝรั่งเศส เบลเยี่ยม และสวิตเซอร์แลนด์

เกรกอรี เลอมาร์ชาล ยังคงเป็นแค่นักร้องมือสมัครเล่นเมื่อเทียบกับ นักร้องสาวชาวควีเบก เซลีน ดิยง และ อิซาแบล บูแล (Céline Dion, Isabelle Boulay) และกับนักร้องชาวฝรั่งเศส อย่าง แซร์จ ลามา และชาร์ล อัสนาวูร์ (Serge Lama, Charles Aznavour) และเขาก็ได้ทำงานกับ ปาทริก ฟิโอริ (Patrick Fiori) และผู้มีชื่อเสียงในวงการเพลงฝรั่งเศสคนอื่นๆอีกมาก เขามักจะมีโฮสต์ (ผู้สนับสนุน) ที่มีฝีมือ หนึ่งในนั้นคือ ลิอาน โฟลี (Liane Foly) แม่ทูนหัวขององค์กร

ประมาณเดือนกุมภาพันธ์ ค.ศ. 2007 เขาประกาศหยุดพักงานระยะหนึ่ง ถึงจะไม่เกี่ยวกับเรื่องสุขภาพของเขาเลย แต่ดูเหมือนว่าเขาปรารถนาที่จะอุทิศตนอย่างเต็มที่เพื่อให้อัลบั้มที่สองของเขาออกมาดี วันที่ 30 มีนาคม เขาได้ร่วมถ่ายทอดบทเพลง วิโว แปร์ เลย์ (Vivo per lei) คู่กับ เอแลน เซอการา (Hélène Segara) ในวันแรกที่เธอออกทัวร์คอนเสิร์ต อาการของเขาแย่ลงเป็นระยะๆหลังจากนั้น แล้วเขาก็เข้าโรงพยาบาลอย่างฉุกเฉินในเดือนเมษายน ที่โรงพยาบาลฟ็อชเดอซูว์แรน (L’hôpital Foche de Suresnes) เพื่อรอการปลูกถ่ายปอด เขาถูกนำส่งห้องผู้ป่วยหนักแผนกศัลยกรรมพร้อมด้วยคนรู้ใจและพ่อแม่ของเขาเพื่อให้อาการของเขาดีขึ้นในขณะที่รอการปลูกถ่ายปอดที่ไม่มีวันมาถึงอีกแล้ว เขาเสียชีวิตเมื่อวันจันทร์ที่ 30 เมษายน ค.ศ. 2007 เวลาประมาณ 13 นาฬิกา ด้วยโรคซิสติก ไฟโบรซิส พิธีศพของเขามีขึ้นที่มหาวิหารชองเบรี (Cathédrale de Chambéry) ในวันที่ 3 พฤษภาคม เขาพักผ่อนอย่างสงบที่สุสานโซนาส (Sonaz) ในเมืองซาวัว (Savoie)

รายการที่มีชื่อว่า “เกรกอรี ลา วัวส์ เดิง นองจ์” (Grégory: La voix d'un ange) ได้รับการถ่ายทอดทางช่อง เตแอฟเอิง ในคืนวันที่ 4 พฤษภาคม มีจุดประสงค์เพื่อจัดตั้งกองทุนเพื่อต่อต้านโรคซิสติก ไฟโบรซิส การขอรับบริจาคดำเนินไปตลอดรายการทำให้ได้รับเงินเป็นจำนวนมากกว่า 6 ล้านยูโร จากสัญญาการบริจาคในส่วนของผู้ชม รายได้ที่ได้จากคืนนี้ทำกำไรให้ช่องเตแอฟเอิงมาก รายการนี้มีผู้ชมจำนวน 47.3 เปอร์เซนต์ คาดว่าน่าจะเป็นรายการที่ดีที่สุดของสถานีเตแอฟเอิงในช่วงเดือนพฤษภาคม 2007

วันที่ 7 มิถุนายน ค.ศ. 2007 สมาคมเกรกอรี เลอมาร์ชาล โดยมีพ่อแม่ของเกรกอรีเป็นแกนนำ ได้แถลงจุดประสงค์ของสมาคมในการต่อต้านโรคซิสติก ไฟโบรซิส

วันที่ 28 ธันวาคม ค.ส. 2007 การออกอากาศช่วงต้นรายการสตาร์ อคาเดมี ได้อุทิศเพื่อต่อต้านโรคซิสติก ไฟโบรซิสเพื่อเป็นเกียรติแก่เกรกอรี เลอมาร์ชาล รายได้จำนวน 6.3 ล้านยูโรที่ได้นั้นเพื่อสมทบทุนงานวิจัยเพื่อต่อต้านโรคซิสติก ไฟโบรซิส ที่ได้คร่าชีวิตเขา

อัลบั้มที่ผลิตขึ้นหลังจากการเสียชีวิตของเขา ชื่อ “ลา วัวส์ เดิง นองจ์” (La voix d’un ange) ได้รับรางวัลแพลตินัม อวอร์ด (Platinum Award) จากองค์กร อีฟปี (L’IFPI) ในโอกาสที่ขายได้ 1 ล้านก็อปปีทั่วยุโรป